چرا اینان پریشان و دربدر سر به کرانه ها از همه جا بی خبر میزنند؟
دریا در مقابل سوالم گریست! امواج هم گریستند.....
آنوقت دریا گفت:که طعمهء مرگ تنها آدمها نیستند،امواج
هم مثل آدمها می میرند و این امواج زنده هستند که لاشهء امواج مرده را
شیون کنان به گورستان سواحل خاموش می سپارند!
ر امروز از مرگ واهمه میکنم،بدون شک فرداآن را با جان و دل در آغوش خواهم کشید
سلام من وبلاگتونوخوندم وبرام خیلی جالب بود اگر فرصت کردید به منم یه سری بزنید.موفق باشید.