گناه

دوست داشتن یعنی ارتکاب یک گناه

اگه از عشق می شه قصه نوشت 
                       
                                                       می شه از عشق تو گفت

می شه از ستاره های چشم تو مغرب نو مشرق نو بر پا کرد

می شه از گردونیهای سر زلفت یه عالم شعر نوشت

آره از عشق تو دیوونگیم عالمیه

آره از عشق تو مردن داره

می شه از عشق تو گفت و دیگه از دست همه راحت شد

می شه از عشق تو گفت و دیگه از دست تو هم راحت شد


وای بر من گر تو آن گمکرده ام باشی

و گهگاهی دو خط شعری که معنای همه چیز است و

                                                                             خود ناچیز

تقدیم به خدا جونم

 
 

من تمنا کردم

که تو با من باشی

تو بمن گفتی

- هرگز، هرگز

پاسخی سخت و درشت

و مرا غصه این

هرگز

کشت .

 

 نمی دانم چه می خواهم خدا یا
به دنبال چه می گردم شب و روز
چه می جوید نگاه خسته من
چرا افسرده است این قلب پر سوز
ز جمع آشنایان میگریزم
به کنجی می خزم آرام و خاموش
نگاهم غوطه ور در تیرگیها
به بیمار دل خود می دهم گوش
گریزانم از این مردم که با من
 به ظاهر همدم ویکرنگ هستند
ولی در باطن از فرط حقارت
بدامانم دو صد پیرایه بستند
از این مردم که تا شعرم شنیدند
برویم چون گلی خوشبو شکفتند
ولی آن دم که در خلوت نشستند
مرا دیوانه ای بد نام گفتند
دل من ای دل دیوانه من
که می سوزی از این بیگانگی ها
مکن دیگر ز دست غیر فریاد
خدا را بس کن این دیوانگی ها